Ziekenhuis opname Sem :( en ik ben weer tante!!!!

Hej meiden.

Ik begin maar bij dinsdag. Sem was de hele dag onrustig en huilde heel veel, zelfs meer als normaal. Ik heb het die dag aangekeken en de hele tijd met hem rond gelopen in mijn armen, s'nacht heeft hij wel goed geslapen maar begon de volgende ochtend al weer vroeg met huilen. Toen heb ik Mary onze kinder'zuster' (soort van CB) opgebelt en gezegt dat hij weer zoveel huilde, zij zou de arts bellen voor een afspraak die dag en me terug bellen. Ik heb mijn man toen ook gebelt dat hij naar huis moest komen. even later belde Mary terug dat ze het beter vonden dat we met sem naar het ziekenhuis gingen naar een kinderarts en voor een bloedonderzoekje. Dus wij helemaal naar Karlstad toe. Daar aangekomen naar de kinderarts, bloed afgenomen en even op de uitslag moeten wachten. Nou de arts had 2 van de 3 uitslagen binnen en zag er goed uit, dus jammer maar helaas 'gewone' krampen. maar voor de zekerheid was hij gaan kijken of de 3de uitslag er ook al was.....ja, en die was dus niet goed want er was een verhoogte bloedwaarde (ofzo) op infectie. Dus wou hij dat Sem en ik een nachtje bleven ter observatie. (natuurlijk niks bij ons kwa kleding enzo) Hij had verdovende creme op zijn buikje bij zijn blaas gesmeert voor een urineproef, maar gelukkig lukte het met een beetje gedult en een bekertje :D dus geen spuit in zijn blaasje. Daar kwam dus ook uit dat hij een bacterie in zijn urine heeft. Ondertussen begon Sem weer met zijn huilen en moesten we nog een nacht ter observatie. en hij kreeg een antibiotica kuur. Hij heeft die nachten wel goed geslapen,en ik ook wel. De volgende dag (donderdag) was een verschrikkelijke dag, Sem heeft aan één stuk door gehuilt, zo zielig :( . Die dag heeft hij weer bloed moeten prikken, in zijn voetje :´( en weer een urine test. Toen eind van de middag mocht ik kiezen, of daar blijven of naar het patiëntenhotel (hotel aan het ziekenhuis) Dus ik denk; misschien word Sem daar wel een beetje rustig, wat minder stressig in het hotel. Ondertussen gingen Guus en Max ook weer naar huis want Guus moest echt vrijdag weer werken en Max ging naar oma. In het patientenhotel heb ik nog even met Sem onder de douche gestaan, en was hij stil voor 5 min, maar daarna begon het weer. en toen nog een drama erbij, hij wou de borst ineens niet meer, als ik hem de borst aanbood werd ie boos!! na een tijdje werd ie rustiger en heb ik hem op bed gelegt en kreeg ik even een brede lach van hem, maar toen begon hij uit het niets te krijsen, dus ben ik gelijk weer met hem naar de kinderafdeling gegaan. Daar aangekomen kreeg hij gelijk een röntgenfoto van zijn buikje, maar die bleek goed te zijn (o ja, hij heeft al sinds dinsdag avond niet meer gepoept, nu nog steeds niet) Uiteindelijk hebben ze t kolfapparaat er maar bijgehaald. Dus ik kolven terwijl de (hele lieve) zuster Sem trooste, wat denk je, na 20 min. 20cc.... dus kwamen ze al aanlopen met kunstmelk. Als laatste poging zette ik de vacuum wat hoger, en ja hoor kwam het gelukkig op gang. de zuster heeft hem toen zijn aller eerste flesje gegeven en viel hij als een blok in slaap. Die nacht heeft hij 6½ uur aan een stuk door geslapen en daarna nog een 3½uur. Volgende dag (vrijdag) was hij redelijk te 'spreken' en hebben de kinderarts en de zusters nog brede lachen gehad, dus zijn we naar huis gestuurt, Moet we zeggen dat ik met een dubbel gevoel weg ging omdat we nog niet weten wat er echt met hem aan de hand is. Vandaag ging het redelijk met Sem alleen vind ik hem erg wit worden als hij moe is. Hopelijk gaat het weekend goed/redelijk want als hij weer begint moeten we weer naar het ziekenhuis toe (120km verderop...) Maandag moeten we weer terug komen en dan krijgt hij een echo van zijn niertjes en blaas. Maar tot die tijd is het hopen dat het goed gaat. Als de echo maandag goed is ga ik vragen voor een allergie test, maar ik denk zoiezo dat ze hem dan ook wel verder gaan onderzoeken. Ons arme ventje is echt zichzelf niet, vind het zo zielig voor hem :´(

Maar nu het leuke nieuws. Ik ben vandaag (vrijdag) om 14:35 weer tante geworden!!! Mijn zus (kimama op BB) is met 36,6 weken (na een draaipoging stuit) bevallen van een gezonde zoon, Ravi, 2850 gram en 47 cm. Hij is in stuitligging op de normale manier in 2 uurtjes geboren.

Goed gedaan zus, ben trots op je!!!!!!

Nou lang verhaal en hopelijk met een goed eind. Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs Melanie en de Boys!